دلنوشته ( عشق )

دیدمش ... تنم لرزید دلم خواست محو تماشایش باشم ؛

دلم خواست تا آخر عمر به او خیره باشم دلم خواست ...

  اما این شرم نگذاشت ؛ چون بنفشه ای سر به زیر افکندم ؛

  به زمین خیره شدم و او به آرامی از کنارم گذر کرد ؛

  با خطی از عطر دورم حصار کشید این دلخواه ترین اسارتی است ؛

  که عادلانه ترین حکمش حبس ابد من است